Monday, May 4, 2009

Lets talk about my labor experience - Finale

Oleh kerana aku dengar ade sorang lagi kawan aku pregnant, dan oleh kerana aku baru pas tengok finale OIAM maka aku semangat nak finalkan cerita panjang aku ni harini.
____________________________________________________
Akhirnya aku berjaya melahirkan seorang baby boy seberat 3.68kg secara normal pada pukul 1.50pg hari jumaat 1/8/2008. Lege sangat rasenye, lepas tu rase nak tido je tapi nurse2 tu dah bawak keluar baby aku. Laki aku pun dah takde kat sebelah, dia follow nurse yg bawak baby tu. Nurse2 yg ramai cam kumpulan sorak tadi pun tiba2 terus hilang tinggal sorang je nurse yg terpinga2 sambil bertanya “ habis sapa nak jahit ni?”. So aku sorang2 kat labour room terbaring dan sangat keletihan dan nurse tadi pun sorang2 la nak menjahit vegina aku yg dah terkoyak agak besar digunting doctor mase sesi push2 tadi( aku perasan sebenarnye mase doctor nak gunting tu tapi tak rase ape pun), almaklum je big baby katakan. Tapi sebelum jahit tu dia tunggu dulu uri aku keluar. Tunggu punya tunggu punya tunggu tapi tak jugak keluar2. Sudah nye dia panggil doctor datang. Doctor scan perut aku pakai mesin ultrasound tu nak tengok uri kat mana, aku nampak la dalam kesamaran sebab letih gila, then aku rase doctor tu bg tau dia nak keluarkan uri. Maka bermula la episode doctor menyelukkkan tangannye mengeluarkan uri aku dan sangat la sakit okey. Kalau tadi aku bersalin aku tak menjerit tapi kali ni aku meraung2 menangis macam budak kecik. Sampai nurse tu pujuk aku cakap ‘’kenape menangis ni, kan dah dapat baby jangan la nangis’’. Sakit la. Dah la laki aku takde, diorang tak bg dia masuk so aku menanggung la sorang2 kat dalam tu. Akhirnye keluar jugak uri tu, lege gila. Pastu baru nurse start menjahit. Tadi diorang ade bg another injection kat kaki kiri aku, bius agaknye. So mase nurse menjahit aku takde la rase sakit sangat. Kejap2 je ade rase sakit2 sikit. Plus masa dia menjahit, sorang nurse dah masuk bawak baby aku dan dia letak kat sebelah aku sambil pakaikan baby aku baju dan bedung semua so aku asyik tengok baby je la. Syoknye tengok baby, perasaan yg tak dapat digambarkan. Lupa dah rase sakit tadi, nurse yg tengah menjahit vagina pun aku tak hirau, lantak kau la, aku nak tengok baby aku ni, baby aku tau, bukan orang lain punya, aku punya.

Lama jugak sesi keluarkan uri dan menjahit tu sebab dalam pukul 4pg camtu baru laki aku masuk. Dia nak azankan baby tapi tak sampai hati nak dukung sebab tengok baby sedap je tido dalam bakul tu so dia biar je baby lam tu masa dia azankan. Syahdu sangat perasaan masa ni kan. Tapi aku serious letih so aku tido je. Aku terjaga kejap tengok laki aku tido duduk kat kerusi sebelah aku, kesian tengok, aku nak panggil dia suruh bersandar kat katil aku tapi tak larat nak bersuara pun, so aku tido la balik. Anak beranak tido dalam labour room tu sampai pagi tak pasti pukul berapa, pukul 8pg agaknye nurse masuk nak bawak aku g bilik aku balik. Tapi nurse tu agak kerek ye, dia suruh aku tukar baju baru, so aku pun cuba la bukak baju tapi susah, dia pon tolong la sekali dia tengok tali belakang baju tu semua aku ikat teurs dia bising ‘’ sape yg ikat tali ni ?’’ aku la yang ikat. ‘’ orang kata tak payah ikat, dia pegi ikat, orang dah bg keje senang sengaja nak susah2 kan orang ‘’, mana aku tau tak payah ikat, takde sape cakap pon aku ikat je la, aku marah tapi dalam hati je la, malas nak layan. Pastu dia suruh aku pindah katil tapi haram tak di tolongnya. Dah la tube still attached kat tangan aku tak boleh tanggal kata dia sebab air/ubat tu tak habis lagi. Aku yg tengah sakit tu pon mengesot2 la slow2 ke katil sebelah, memang aku amik mase la kan, lantak. Pastu dia letak baby kay sebelah aku dan sorong aku masuk wad.

Maka bermula la episode aku sebagai seorang mama baru. Berbunga2 sangat hati bila tengok baby aku yg semangat lagi comel tu tido lam bakul tu. Laki aku pun sama, asyik tenung baby je keje dia, tapi dia tak boleh stay lama, mase tu bukan mase melawat, so dia balik rumah tido kejap and mandi semua, kul 12 datang balik. Aku berdua je dengan Iman. By the way, Roslina dah takde kat katil sebelah, dah tukar orang lain, sorang akak yg mengandung jugak tapi baru 32 weeks, dia kata baby dia punye movement tak kerap, so kene tahan wad untuk di monitor. Tapi tu 3rd baby dia so dia cool jek. Baik akak tu ( akak ke, sebenarnye muka dia cam muda je lagi, tapi since anak dia dah 3 aku panggil akak la,hehe). Sekali tengah aku relex2 sekali baby muntah-muntah, mula2 sikit, pastu banyak, warna muntah tu pun mula2 kuning2 camtu, lama jadi coklat, pastu merah. Aku yg tengah sakit tu pun terus je grab dia dan terlangkupkan dia sambil tepuk2 belakang dia. Mulut tap putus2 sebut allah. Terkejut gila ok tengok baby kecik camtu tiba2 muntah keluar darah. Pastu aku nak tekan button panggil nurse tapi tak sampai, nasib baik akak katil sebelah datang tolong. Aku dh cuak gila. Nurse pon datang ambik baby bawak g mana tak tau. Dalam hati aku masa tu risau sangat, jangan la jadi ape2 kat anak aku. Nak tido pon tak lena dah pikirkan baby je.

Pukul 12 laki aku datang tengok baby takde, aku pun cerita la. Lama nurse tu bawak baby pegi tak tau ape cerita nya. Tak lama pastu kawan laki aku datang. Dia pun pelik gak tengok baby takde, aku yg tengah risau tu suruh diorang g carik. Elok diorang keluar g carik baby pon dibawa masuk, nurse kata takde ape2, semua okay. Bila aku cerita kat kawan laki aku pasal baby aku muntah keluar darah dia relex je cakap kat sini memang macam tu, dulu ade sorang kawan dia pun exerience macam tu jugak, probably sebab lepas baby lahir tu cecair2 dalam badan baby (cecair yg baby makan dan minum mase dia duk dalam perut aku) tak keluar abis, tu yg baby muntah. Tapi since nurse kata takde ape aku lege la. Petang2 sikit sorang lagi kawan laki aku datang ngan wifenye. Rupa aku memang tak semengah la masa tu, dah la tak mandi, cuma gosok gigi je,hehehe. Kawan2 aku tak datang ke ? kawan2 aku datang rumah terus. Zira ngan Cipin, Zasya and Haizad (tunang adik ipar aku) tunggu kitorang kat rumah aku.

Actually lepas bersalin tu takde ape dah, boleh je balik. Doctor pun kata kalau baby dah kencing dan berak, ibu pun dah kencing then boleh la balik. Tapi masalahnye aku tak kencing2. Aku takut sebenarnye nak kencing, rase gabra bila memikirkan ade bekas jahit kat situt. Takooottt. Baby pulak dah berak, tapi tak kencing2 sebab dia tak minum susu pun, asyik tido je since lahir. (By the way, masa first tukar dipers baby, laki aku tak reti, terkial2, sudahnye akak katil sebelah yg tukarkan, dia memang pro abis la). So bila nurse masuk aku bg tau la baby tak menyusu lagi, cemane? Nurse pon ajar aku macam mana nak susukan baby, dan bila kat hospital harusla tak boleh bagi susu formula, susu badan sahaje ye. Sungguh2 nurse tu ajar, aku pun sungguh2 nak menyusukan, tapi baby bertuah tu boleh tak nak hisap. Aku selalu dengar orang kata baby akan ade natural instinct untuk menyusu badan tapi baby aku, putting dah ade dalam mulut dia boleh buat bolayan jek. Hampeh. Nurse tu pun dah tak tau nak buat ape, sudahnye dia blah jek. Tapi ade sorang nurse ni, datang konon2 nak tolong aku menyusukan baby, sudahnye tolong tak, dia sibuk nak jual jamu kat aku, jamu maharani katanya, boleh gitu. Pastu dah aku taknak beli dia lepas geram kat baby aku. Dia tolak2 kepala baby aku suruh menyusu. Geraaammmm sangat aku tengok.

Lebih kurang kul 8mlm baru aku balik. Doctor pun dah bg ubat and all the papers needed. Aku pun dah kencing (air mata meleleh skit masa tu, ngeri), baby pun okay walau pun still tak menyusu lagi. Pastu makcik aku datang dengan anak2 nye, canteq la, dirang tolong aku angkat barang2, beg2 dan hadiah2 bawak masuk kereta. On the way balik rumah dalam kereta bersembang2 ngan laki aku, dia cakap dia sebenarnye kesian sangat tengok aku lahirkan baby, kesian tengok aku sakit, dia tau ade satu masa aku dah tak larat sangat, tapi dia tak tau nak tolong aku macam mana. Menangis2 dia masa tu. Aku pun menagis la jugak, terharu dengar dia cakap macam tu. At that moment memang la rase sayang sangat kat laki aku dan baby aku, and I know he feel the same. Tapi sekarang ni rase geram je kat dua2 bapak ngan anak tu. Yang bapak suka marah2, yang anak kuat meragam. Tapi sayang tetap sayang.

p/s: Sekarang Iman dah 9 bulan, semakin pandai, semakin active dan semakin kuat meragam.hehe

Sekian, Terima Kasih.

No comments: